คาถาเสริมทรัพย์ (เงินล้าน)
หลวงปู่ปานเรียนคาถาบทนี้มาจาก “ครูผึ้ง”ชาวนครศรีธรรมราช
คราวที่หลวงปู่ธุดงค์ไปทางใต้ ครูผึ้งนั้นชาวบ้านเรียกท่านว่า “ ผึ้งบุญ ” หมายถึง
ผึ้งผู้ใจบุญ หรือผึ้งผู้มีบุญ ใครไปขอให้ท่านช่วยทำบุญ ท่านจะช่วยเขารายละ ๑๐๐ บาท
สมัยนั้น เงิน ๕ สตางค์ ซื้อก๋วยเตี๋ยวได้ ๒ ชาม คนได้เงิน ๑๐๐ บาท
คงนอนไม่หลับไปหลายคืน...
หลวงปู่ปานกลับจากปักษ์ใต้
มาพักที่วัดสระเกศ หลังจากฉันแล้ว ท่านก็พูดถึงคาถาบทนี้ แต่ไม่มีใครสนใจ ยกเว้นนาย
ประยงค์ ตั้งตรงจิตร เจ้าของห้างขายยาตราใบโพธิ์ เพียงผู้เดียว หลวงปู่ปานจึงมอบคาถาให้ไป และกล่าวว่า
หากนายประยงค์ทำคาถานี้ไม่มีผล ท่านจะไม่ถ่ายทอดให้ใครอีก คาถาว่าดังนี้...
พุทธะมะอะอุ นะโมพุทธายะ
วิระทะโย วิระโคนายัง วิระหิงสา วิระทาสี
วิระทาสา วิระอิตถิโย พุทธัสสะ มานีมามะ
พุทธัสสะ สวาโหม
นาย ประยงค์ ตั้งตรงจิตร ตั้งใจนำไปปฏิบัติ ตอนเช้าจุดธูปไหว้พระภาวนาคาถานี้จนใจตั้งมั่น จึงเปิดร้านทำการค้าขาย จะหยิบยามาบรรจุห่อจำหน่าย ก็ว่าคาถา ๙ จบ จะเอายาออกขาย จะเอายาเก็บ ก็ว่าคาถา ๙ จบ จะเอาเงินออกใช้ จะเอาเงินเข้าเก็บ ก็ว่าคาถา ๙ จบ ชั่วเวลาไม่นานก็ปรากฏผล ทั้งยาและเงินที่นับดีแล้ว เวลานับใหม่ จะเกินมามาก ๆ ทุกที ค้าขายจนร่ำรวยมหาศาล ปวารณากับหลวงปู่ว่า ไม่ว่าจะทำงานอะไรก็ตาม หากขาดปัจจัยเท่าไร ขอถวายทั้งหมด...หลังจากนั้นหลวงปู่ปาน ดำริจะสร้างวัดเขาสะพานนาค โดยนายประยงค์ สนับสนุนเงินก่อสร้าง จำนวน 2 หมื่นบาท เมื่อนำเงินเข้าออกก็ว่าคาถานี้เช่นเดียวกัน ปรากฎว่าเมื่อสร้างวัดเขาสะพานนาคเสร็จ เงินจำนวน 2 หมื่นบาท ยังอยู่ครบคงเดิม... มารดา ของนายประยงค์ ตั้งตรงจิตร เจ็บป่วยไปไหนไม่ได้ นอนภาวนาคาถานี้อยู่ทุกวัน วันหนึ่ง ท่านเห็นมีแสงสีทองสว่างจ้า พุ่งหายเข้าไปในตู้เก็บเงิน จึงเรียกลูกชายมาเปิดดู เห็นภายในตู้ซึ่งแต่เดิมทิ้งว่างไว้ มีธนบัตรใบละร้อยเป็นมัด ๆ อัดอยู่แน่นทั้งตู้เลย...
ภายหลังต่อมา ท่านฤาษีลิงดำ (ศิษย์ ลป.ปาน) ได้จากกรรมฐานเพื่อให้มีประสิทธิผลมากขึ้น จึงว่าเพิ่มเติมดังนี้
คาถาเสริมทรัพย์ ( เงินล้าน
) ลป.ปาน วัดบางนมโค
(
ตั้งนะโม 3 จบ และทำจิตให้ว่าง
)
สัมประจิตฉามิ
นาสังสิโม
พรหมา จะ มหาเทวา สัพเพยักขา ปะรายันติ
พรหมา จะ มหาเทวา อะภิลาภา พระวันตุเม
มหาปุณโย มหาลาโภ พระวันตุเม
มิเตพาหุหะติ
พุทธะมะอะอุ นะโมพุทธายะ
วิระทะโย วิระโคนายัง วิระหิงสา วิระทาสี
วิระทาสา วิระอิตถิโย พุทธัสสะ มานีมามะ
พุทธัสสะ สวาโหม
สัมปะติจฉามิ
เพง เพง พา พา หา หา ฤา ฤา
*************************************